
آموزش کارکرد فلزیاب های GPR
در این مطلب قصد داریم به بررسی آموزش کارکرد فلزیاب های GPR بپردازیم. فلزیاب های تصویری جی پی ار از دهه 1980 به صورت تجاری در دسـترس بـوده و کـاربرد آن از اواسـط دهـه 1990 بـه شـدت افزایش یافته است، که از عوامل این استقبال می توان به سهولت دسترسی، سـهولت در برداشـت داده ها، و قـدرت تفکیـک بـالای ایـن روش اشاره کرد.
یک فلزیاب GPR به طور معمول شامل یک آنتن فرستنده و یک آنتن گیرنـده اسـت کـه 1 آنتن فرستنده یک پالس الکترومغناطیسی را ارسال مـی کنـد کـه در زیـر سـطح منتشـر شـده و سپس از یک سطح مشترك بازتاب، یا توسط منابع نقطه ای پراکنـده مـی شـود قسمتی از این انرژی بازتـاب شـده، سـپس بـه سـمت سطح زمین حرکت میکند و توسط آنتن گیرنده ثبت می شود.
مدت زمانی که طول مـی کشـد تـا موج به داخل زمین رفته و از فصل مشترکی بازتاب یافتـه و بـه سـمت سـطح زمـین بـازگردد، را 2 زمان سیر می نامند.
طلایاب های تصویری GPR زمان رسیدن رویدادها را اندازه گیری می کننـد و بـه ایـن ترتیب بازتاب از توده های زیر سطحی بـه صـورت تـابعی از زمـان نشـان داده مـی شـوند. بـراي اینکـه رویدادهای بازتابی به عمق صحیحشان نسبت داده شوند باید توزیع صـحیح سـرعت امـواج GPR در ساختارهای زیر سطحی مشخص شوند. سـرعت مـوج الکترومغناطیسـی در اتمسـفر زمـین یـا نزدیک سطح دریا 3/0 متر بر نانو ثانیه است. به دلیل اینکـه گـذرده ای نسـبی همـه مـواد زمـین بزرگتر از گذرده ای هوا میباشد، سرعت انتشار امواج الکترومغناطیسی در همه مـواد زمـین کمتـر از سرعت انتشار امواج الکترومغناطیسی در هوا خواهد بود و به طور نـوعی در محـدوده بـین 05/0 تا 15/0 متر بر نانوثانیه قرار می گیرد.