تفاوت ساختاری فلزیابهای VLF و PI
در بخش قصد داریم به بررسی تفاوت ساختاری فلزیابهای VLF و PI چیست ؟ فلزیابهای VLF که مخفف Very Low Frequency از دو کویل رفت و برگشت برای انتشار فرکانس های پایین جهت فلزیای استفاده می کنند. یعنی سیم پیچ بیرونی که نقش فرستنده فرکانس را دارد، سیگنالهای الکترومغناطیس را به سمت زمین ایجاد منتشر می کند. در صورتی که فلزی در زمین موجود باشد، این فلز با ارسال یک سیگنال به سمت بالا، به امواج ارسالی توسط دستگاه واکنش نشان میدهد که این سگنال ارسالی توسط فلز به واسطه سیم پیچ درونی که نقش گیرنده را دارد دریافت می گردد.
فلزیابهای VLF معمولا دارای تکنولوژی phase shifts یا تغییرات زاویه فاز بوده که به واسطه این ویژگی تا حد زیادی میتوانند دسته بندی فلز موجود در زمین را مشخص کنند (آهنی – غیرآهنی)
به این ویژگی اصطلاحا “تفکیک” هم گفته می شود.
برخلاف فلزیابهای VLF ، فلزیابهای PI یا القای پالسی که مخفف Pulse Induction است تنها با استفاده از یک کویل و از طریق ایجاد پالسهای مغناطیسی بجای سیگنالهای فرکانس در تشخیص فلز استفاده میکند. اگر در زمین فلزی موجود نباشد ، پالس تولید شده از بین میرود و دستگاه واکنشی مشاهده نمیکند ولی در صورت وجود فلز ، فلز مورد نظر به پالس ایجاد شده توسط دستگاه واکنش نشان داده و یک پالس به سمت بالا ارسال میکند. سپس کویل یک پالس الکترومغناطیس معکوس به سمت بالا ایجاد میکند. در واقع این مکانیزم بر اساس سیستم اکو عمل میکند.
برخلاف سیستمهای VLF ، سیستمهای پالسی دارای نفوذ بیشتری در خاک می باشند و سیستمهای VLF نیز داری تفکیک بهتری نسبت به فلزیابهای پالسی میباشند .